Finfine ni jam havas la tiel deziritan ŝildon apud la ekstera pordo de nia sidejo de Peris y Valero:

En la antaŭa ŝildo, la telefonnumero estis ŝanĝenda, kaj tute ne aperis ttt-retejo.

Ni esperas milobligi la nombron da interesiĝantoj 🙂

☕ Foto de nia fama, ĵaŭda Kafo-Kunveno en la fama trinkejo Santa Catalina. Laŭta loko, vigla esperanta konversacio. “Horchata” kaj “fartons”.

La 10 ĉeestantoj inkluzivas: Pepe (Cheste), Conchita (Vigo), Rosa (Cheste), Luis (Mislata), Beatriz (Nantes, Francio), Dennis (Cullera), Ningna (Chongqing, Chinio), Max (Basel, Svisio), Elias (Valencio), Eduardo, (Valencio).

🌴 Baldaŭ ni finos la unuan, tre, tre intensan parton de Esperanto-Plaĝo de Valencio. Tamen ni daŭre kaj energie studos ĝis la unua de junio.

Eble vi demandos al vi, kion ni lernis dum tiuj lecionoj pri Esperanto, kaj kiel lerte kaj elegante la gelernantoj nun kapablas esprimi sin.

Jen filmeto de Max García, kiu klare montras la trisemajnan, grandan, egan, egegan progreson de ĉiuj Esperanto-Plaĝanoj, kaj . . . de Max.

Se vi volas, vi povos resendi tiun filmon al eksterlandaj Esperantistoj, por pruvi, ke nenie alie en la mondo oni pli bone kaj pli rapide lernas Esperanton ol en Valencio!

☕ Hodiaŭ la 8a de decembro estas festo-tago en Hispanio, do NE okazos la kutima ĵaŭdo-kunveno en Valencio.

La venonta kaj lasta ĉi-jara Kafo-Kunveno okazos en la 15a de decembro, kaj estos en la bela apudurbo de Valencio Benimaclet.

Pli da detaloj publikiĝos ĉi tie lunde. Kaj ni memoru, ke la plej grava okazaĵo estos la tagmanĝo de Zamenhofa Tago, sabate, la 17an de decembro, kun menuo de 9 aŭ 10 eŭroj.

Hodiaŭ mi tagmanĝis en la restoracio EL CAVALL BLANC en Favara, piedirante pli ol 17 kilometrojn, tien reen, de Cullera! Mi estas tre kontenta.

Kiam mi atingis la ejon, estis tamen tiom da manĝantoj, ke mi decidis atendi, kaj do promenis ĉirkaŭ la urbo, kaj revenis 40 minutojn poste.

Salato + unua plado + dua plado + deserto + unu botelo da vino kiun la kelnero malkorkis + kafo kun lakto. Plus la estro de la restoracio estas onklino de unu el niaj novaj Esperantistoj!

Mi forgesis la prezon: se vi estas Esperantisto, vi povas havi specialan prezon de nur 9 eŭroj! (Se vi ne parolas Esperanton, aŭ se vi parolas Volapükon, vi devas pagi 9 eŭrojn).

• 

Hieraŭ posttagmeze, la kvaran de aprilo de 2022, en la Fakultato pri Filologio kaj Tradukado de la Universitato de Valencia, kaj okaze de la Kultura Semajno, okazis du eventoj tre gravaj por nia movado:

• unue, nia prezidanto Raúl prezentis kelkajn gravajn ideojn pri nia mirinda lingvo Esperanto (pri historio de la kreado de la lingvo, pri tre baza gramatiko, pri anekdotoj, …), por ke la ĉeestantaro (ĉirkaŭ dek neesperantistoj -duon-certe studentoj de la Fakultato- kaj dek jam E-istoj), komprenu kion signifas nuntempe nia lingvo
• Poste, Dennis prezentis fulmo-kurseton por enkonduki la plej bazan gramatikon al neesperantistaj ĉeestantoj. Dum la parolado de Dennis, Niko, la ukraino kiu provizore loĝas en Bétera en la kampara domo de Ana Montesinos pro la milito de sia lando kun Ruslando, mallonge klarigis -en E-o, samtempe tradukite hispanen de Elías por ke la ĉeestantaro pli bone komprenu- la utilecon de E-o en aferoj tiel gravaj kiel nun okazas, ĉar, ekzemple, nuntempe lia familio povas resti sekura en Hispanio dank’ al E-o. Fine de la parolado de Niko okazis mallonga demando-sesio de la publiko, en kiu oni konstatis la intereson de la ĉeestantoj pri E-o. Tiun saman posttagmezon Dennis sendis retmesaĝon al la sep interesiĝantoj –ili notis siajn ret-adresojn por daŭrigi sian intereson pri la lingvo-, kaj estis decidite provizore krei specialan kotizon por ili en nia grupo, kaj instrui fulmo-kursetojn ĉiusemajne en la kafejo de la Fakultato

Krom Raúl, Dennis kaj Niko, ĉeestis ankaŭ tiujn gravajn eventojn Eduardo, Carmen, Gary kaj Elías, kiuj aperas en la fotaĵojn montritajn plej supre, meze kaj plej malsupre

Last-dimanĉe, la 27-an de marto, aro da valenciaj E-istoj renkontiĝis ĉe nia samideanino Ana Montesinos pro bonvenigo al ukrajna familio, tiu de Niko, Anna, Nazar kaj Mia. Ana Montesinos oferas sian kampar-domon en Bétera al tiu simpatia familio, tute senpage kaj sindone, kaj per tiu bonkoreco kiu elstaras el ŝi kiam oni konatiĝas kun ŝi unuafoje.
Rosa, Carmen, Luis, Dennis, Raúl kaj Elías ankaŭ ĉeestis tiun renkontiĝon, grava kunveno por nia valencia movado, ĉar la E-a etoso estis bonega, babilante per nia mirinda lingvo dum la tuta posttagmezo -oni preskaŭ neniam krokodilis-, al kio ankaŭ kontribuis la bona kono de Niko de nia lingvo, ĉar li parolas per flua kaj bela E-o.

La manĝaĵoj oferitaj de Ana Montesinos estis ege bongustaj, kaj la menuo konsistis el:
unue, aro da almanĝaĵoj (sekigitaj fruktoj, frititaj terpomoj, …)
due, tipa angla manĝaĵo –Ana loĝis en Anglio dum multe da jaroj, kie ŝi ne perdis sian hispanan akĉenton sed lernis kiel kuiri angle- konsistanta el viando kaj legomoj (bongustega …). Ĉiu kunmanĝanto povis gustumi freŝan glaseton da gazpacho
trie, deserto konsistanta el multege da fruktoj -pomoj, bananoj, fragoj, … kaj jogurto, kremo, …

kvare, ni kafumis dum unu aŭ du horetoj per varma kafo, lakto, kremo, sukero.

Dum la post-manĝado oni babilis pri ĉio kaj nenio, kiel oni kutime faras inter E-istoj, kaj ĉirkaŭ jam la oka horo oni kolektis iomete da mono por ke la familio de Niko sentiĝu pli sendependa kaj povu trankvile viziti Bétera kaj Valencia. Ni jam konas la situacion de multaj valenciaj E-istoj, kiuj perdis siajn labor-postenojn pro la pandemio, sed mi certas ke ĉiuj el ni kontribuis per tiom kiom ilia persona kondiĉo permesis.

Finfine, Ana Montesinos kaj la bela familio de Niko adiaŭis nin apud la pordo de la kampara domo, kaj ni proponis novan renkontiĝon en Valencia por kafumi kune, babili per nia mirinda lingvo, kaj ĉiĉeroni la novajn alvenantojn tra la urbo

La pasintan decembron, membroj de la Valencia Esperanto-Grupo, kun la nemalhavebla subteno de Garikoitz Knörr, de la Eŭska Departemento de la Oficiala Lingolernejo de Valencia-Zaidía, organizis konferencon pri la internacia helplingvo Esperanto, kiu daŭros la tutan semajnon. Komence ni planis nur prelegon por festi la Zamenhofan Tagon. Baldaŭ, antaŭĝojante ĝin kaj kun la subteno de la lerneja direktistino, ni finfine organizis 5 sinsekvajn tagojn plenaj je aktivaĵoj .

Ni afiŝis serion de 15 infografioj pruntitaj de la Hispana Esperanto-Federacio. La lernejo aranĝis por ni tablon en la teretaĝo, antaŭ la enirpordoj. Ni suferis konsiderindan malvarmon sed ni estis plene videblaj de ĉiuj enirantoj. Ni ornamis la tablon per granda afiŝo kun la nomo de nia projekto, kaj ni plenigis ĝin per libroj, revuoj kaj KD-oj. La plej multaj el la aĵoj estis nur por ekspozicio, kiel eta specimeno de la riĉa kulturo ĉirkaŭ Esperanto, sed ni ankaŭ havis Esperanto-kursojn por vendo (el kiuj ni vendis 15) kaj aliajn librojn.

Dek membroj de la asocio deĵoris ĉe la budo, kovrante ĉiujn horojn de lundo ĝis ĵaŭdo inter 9:00h. kaj 20:00h, foje restante ĝis la lernejo fermiĝas, je la 21:15h, profitante tiujn lastajn minutojn por interparoli kun studentoj pri nia pasio.

Ĉiutage ni ofertis tri sinsekvajn eldonojn de unuhoraj fulmokursoj, kie partoprenis pluraj lernantoj, kiuj lernis la bazaĵojn dum malpli ol unu horo kaj ebligante ilin aŭskulti kaj prononci Esperantajn frazojn.

Tagmeze ni manĝis en la lerneja manĝejo, konfirmante la ĉeeston de Esperanto inter la multaj lingvoj, kiuj ornamas la paperan tablotukon.

Por vendredo ni organizis 4 paroladojn:

• “L’esperanto, una llengua fascinant“, pri historio kaj bazaĵoj pri Esperanto (Raúl Salinas)
• “L’esperanto a les xarxes” – Esperanto en la [sociaj] retoj (Carmen López)
• “On estàn els joves esperantistes?” – pri la junulara movado (Aranza Pascual)
• “2050: English or Esperanto” – pri lingvoj en Ĉinio (Dennis Keefe)

Ĉiujn prelegojn ni faris en la valencia lingvo, krom tiun de Dennis, kiun li faris angle.

Kiam ni finis, ni kolektis ĉiujn eksponitajn afiŝojn, kaj ni iris kafumi en proksima kafejo.

Ni konsentis, ke la evento estis sukcesa. Ni estis tre videblaj dum 4 sinsekvaj tagoj, kaj multaj studentoj venis al nia tablo por informiĝi pri niaj agadoj, interesiĝante pri kursoj.

Kursoj, cetere, kiujn ni komencos fine de januaro, rete.

Estimataj: La Kristnaska loterio jam estas aĉetebla.  Cxi-jare ni ludos la numeron 05155. Kvin pintojn havas nia stelo!  La lotilojn ni vendas po 3€ (kun 2’40€ da partopreno pro lotilo). La interesiĝantoj povas aĉeti ĝin persone ĉe nia sidejo, aŭ per la Reto. En la klubejo ni deĵoros:- Sabate la 31an oktobre, de 11 ĝis 13h. – Linde la 2n novembre de 20 ĝis 21h. – Sabate la 7an novembre, de 11 ĝis 13h. Por aliaj rendevuoj, simple kontaktu nin respondante al ĉi retpoŝtaĵo, aŭ telefonante al 646 472 142 (Raúl) aŭ al 655 315 457 (Eduardo). Ni klopodu fari la aĉetadon antaŭ ol ebla dua enfermigo. Por la aĉeto per la Reto: 1. Transpagu la sumon al la konto de la Valencia Esperanto-Grupo. IBAN: ES28 3159 0073 2026 9903 1221. 2. Sendu retpoŝton al ni informante pri la pago. 3. Ni korfirmos al vi la aĉeton respondante al via retpoŝto per skanaĵo de viaj lotiloj. La Grupo gardos la lotilojn sekure. 4. Kiu deziros konservi la nepremiitajn lotilojn kiel memoraĵon, post la lotado ni povos sendi ilin per ordinara poŝto, post enspezi la transportkoston el la petanto. Dankon pro via kontribuo, kaj bonan ŝancon! 🙂 Valencia Esperanto-Grupo.